Je anders voelen als HSP´er

Hooggevoeligheid en je anders voelen.

Tijdens een lezing over hooggevoeligheid stelde een jonge vrouw zich voor. Ze zag er vlot en krachtig uit, in ieder geval niet heel anders dan anderen. Toch begon ze het voorstellen met: ‘Ik voel me altijd anders’. Dit horen we vaker en meestal zit er een pijn verborgen in deze opmerking. We stelden deze vraag aan de groep: ‘Wie herkent dit? Wie voelt zich ook anders?’. Veertien handen schoten de lucht in, één bleef naar beneden. Blijkbaar voelde bijna iedereen zich anders. De vraag is dan: hoe weet jij hoe een ander zich voelt?

Hoe kijk jij naar jezelf? Heb je ook het gevoel dat je anders bent dan andere mensen? De meeste hooggevoelige mensen voelen zich een buitenstaander, een vreemde eend in de bijt. Soms kun je zelfs het idee hebben dat je 'raar' of 'gek' bent. Je hangt een oordeel aan jezelf en aan het idee dat je alleen bent in deze wereld.

Mensen zijn groepsdieren, we leven samen met andere mensen en we hebben andere mensen altijd nodig gehad. Het is dus een belangrijke vraag of jij je anders voelt. Stel dat je echt anders bent en je niet bij de groep hoort voor je gevoel, dan kan dat zeker een lastig voor je zijn om mee om te gaan.

Hooggevoelige mensen (HSP) voelen de gevoelens van andere mensen heel goed aan. Dit zorgt ervoor dat jij je hier ook snel druk om maakt. Als iemand even niet lekker in zijn vel zit dan heb jij dit meestal heel snel door. Doordat hooggevoelige mensen soms de neiging hebben om negatief naar zichzelf te kijken zorgt dit snel voor verkeerde conclusies. Als iemand verdrietig kijkt dan heeft dat vast met jou te maken en als iemand niet terug appt dan is dat vast omdat ze jou niet aardig vindt. Je bent geneigd om aannames te doen die gebaseerd zijn op jouw eigen gevoel.

We gaan er vaak vanuit dat iedereen dit hetzelfde aanvoelt als dat jij dat doet. Dus als iemand jou negeert, dan moet dat wel bewust zijn. Maar het is lang niet altijd zo dat iedereen dat zo sterk aanvoelt. Vaak genoeg heeft iemand anders de situatie helemaal niet door en vaak is diegene vooral met zichzelf bezig. Je denkt dan soms te veel voor de ander. Wat hij of zij zou kunnen denken....

De echte vraag die blijft hangen is eigenlijk: ‘En wat als we wel iets anders zijn? Is dat wel zo erg?’. En: 'Is niet iedereen anders?' 'Is het dan wellicht een goed idee om het anders zijn in iedereen, inclusief jezelf, te waarderen? Omdat dat de wereld kleurrijk, veelzijdig en bijzonder maakt.

In onze visie zijn alle mensen anders en is het juist een kracht om dit anders zijn te omarmen en de beste versie van jezelf te zijn. Dus ja soms ben je dan anders en ja dat is soms lastig. Maar het maakt jou wel het toffe mens dat jij bent.

Durf dus jezelf te accepteren, samen met al je mooie eigenschappen en soms ook met je eigen uitdagingen. Wees helemaal jij!